Het is alweer een week geleden dat wij na een fantastisch geslaagd weekend weer met de bus teruggekomen zijn in Zwaag na een fantastisch weekend met onze Zwitserse vrienden van Musikverein Islikon Kefikon. Een week die we ongetwijfeld allemaal nodig hadden om weer bij te komen, want er werd vorig weekend veel gefeest, plezier gemaakt en muziek gemaakt met elkaar. 

Het begon op donderdagochtend 14 mei om 05:00u bij de Plataan waar we met een dubbeldekker van Alpha Tours vertrokken in de richting van Zwitserland. Na een multinationale tour via België, Luxemburg en Frankrijk, bereikten we om 17:30 de eindbestemming: de Turnhalle in Gundetswil waar we feestelijk werden onthaald door onze Zwitserse vrienden. Na het welkomstwoord en de verdeling van de leden over de gastgezinnen was het duidelijk dat we dit weekend het feest zouden doorzetten dat twee jaar terug na een geslaagd weekend in Zwaag begonnen is. Of eigenlijk het feest dat vele jaren terug al begonnen is, want de eerste contacten met Zwitserland stammen al uit de jaren zeventig!

Donderdagavond konden we allemaal bijkomen van een lange busreis. Alhoewel, waarbij de ene deze avond gebruikte om uit te rusten, gingen andere leden er nog op uit in Frauenfeld om er een late avond van te maken.

Vrijdagochtend, 15 mei, moesten we allemaal weer vroeg ons bed uit. Om 09:00u verzamelden we ons in Gachnang om het dagprogramma te beleven. Helaas zat het weer deze dag ons niet mee, en hebben we daarom het slecht-weer-programma gedraaid. Hiervoor gingen we eerst Schwingen. Schwingen is een Zwitserse nationale sport en is een variant op worstelen. In de afbeelding hiernaast en in het fotoalbum is te zien hoe Schwingen eruit ziet. Aansluitend hebben we geluncht onder het genot twee musicerende alphoornblazers. Na de lunch gingen we met de bus naar Frauenfeld waar we een bezoek brachten aan het natuurmuseum. Hier konden we van alles horen en zien over de rijke natuur en archeologie van Kanton Thurgau (het gebied, c.q. soort provincie, waarin de gemeente Gachnang ligt).
Rond een uur of 16:00u werden we weer met de bus teruggebracht naar Gachnang waar de gastgezinnen ons ophaalden. We hadden kort de tijd om ons op te frissen, want om 18:00u gingen we met z’n allen eten in de Mehrzweckhalle van Gachnang. Maar voor het zover was, werd er een keurige demonstratie gegeven over hoe het broodje hamburger belegd moest worden. Dat kon dus niet meer verkeerd gaan! Aansluitend op de lunch hadden we een geweldige feestavond. Gezellig praten, zo snel mogelijk koeien melken, een wedstrijdje spijkerslaan (met een holle hamer!) en een reactiespel waren de smaakmakers van de avond. Ook een kleine delegatie van blaaskapel de Bloknoten voegden nog een Hollands tintje toe aan de avond.
De feestavond duurde tot in de kleine uurtjes en was meer dan geslaagd.

Zaterdagochtend, 16 mei, kon er een klein beetje uitgeslapen worden voor degene die dat wilden. Maar niet iedereen wilde dat, en zo gingen er ook een aantal leden met hun gastgezin naar een lokale brouwerij, of maakten zij een ochtendwandeling in de bergen die Zwitserland rijk is.
In de loop van de ochtend verzamelden we ons weer om met de bus naar de Rheinfall in Neuhausen (nabij Schaffhausen) af te reizen. Met de watervallen als spectaculaire achtergrond, werd er door De Herleving een buitenconcert gegeven. We wisten het publiek te vermaken en tijdens de uitvoering van Halleluja wisten wij het publiek tot tranen toe te ontroeren. Wat was dat een ongelofelijk mooi optreden met een sprookjesachtige omgeving!

Na het ‘Platzkonzert’ bij de Rheinfall reden we weer terug naar Gachnang om ons voor te bereiden voor de ‘Abendunterhaltung’; het gezamenlijke concert met de Zwitsers. Nog één laatste generale repetitie, nog even kort opfrissen en gezamenlijk eten: we waren er helemaal klaar voor. Momenten voordat het concert aan zou vangen werden er in alle haast nog vele tafels en stoelen bijgeplaatst, want er kwam zeer veel publiek op af. In een zaal met ongeveer 400 man publiek, speelden zowel de Zwitsers als wijzelf een bijna foutloos concert. Op de momenten dat het moest, werden de juiste noten geraakt. Het werd opnieuw een mooi en onvergetelijk concert; voor de muzikanten, als ook voor het publiek.
Na de laatste noten van het concert en het zeer lange applaus voor beide orkesten, was het weer tijd voor een feestje. Nog één keer nu het nog kon, want de volgende morgen moesten we helaas weer met de bus terug naar huis. Opnieuw tot in de kleine uurtjes werd er doorgefeest. Wat hadden wij het gezellig! Dit was de volgende morgen, zondagochtend 17 mei, ook duidelijk te zien. Tenminste, voor zover je nog door je eigen ogen heen kon kijken, want die waren bij iedereen klein… héél klein!

Voor het slapen gaan in de bus nog één keer alle Zwitsers bedanken en uitzwaaien. En ook wij werden nog één keer getrakteerd: broodjes, chocola en appels voor onderweg. En als aandenken allemaal een klein Zwitsers zakmes. Als laatste boodschap aan hen:

BEDANKT, DANKE! ES WARE WIEDER EINZIGARTIG MIT EUCH!